Կարոտ Սասունյան

Ադանայի (Կիլիկիայի) կոտորածը

Զեյթունի դիմադրությունը

Մուսալեռան հերոսամարտը

Դեր Զորի անապատները

1915 թ. Ցեղասպանությունը

Ունեցվածքի մասին հարկն ու Աշքալեի ճամբարները

1955 թ. սեպտեմբերի 6-7-ի դեպքերը

Արցախյան (Ղարաբաղյան) պատերազմը

Հրանտ Դինքի սպանությունը

Սևակ Բալըքչըն

Գուրգեն Մարգարյանը…

Վերոհիշյալները մի ֆիլմից անջատված հատվածներ են… Եթե իրականությանը նայենք, կտեսնենք, որ նրանք (նկատի ունի թուրքերին և ադրբեջանցիներին-Ակունքի խմբ.) անհաջողակ են. չեն կարողանում ազատվել մեզնից… Չե’ն էլ կարողանա…

Քանզի հիմքն ամուր է:

«Արյունախում գայլերը» ամեն անգամ մեր հոգուց մեկական մասնիկ պոկելով` կարծում են, թե կոչնչանանք: Իսկ մե՞նք ինչ ենք անում: Մեր վերքին աղ ցանելով` շարունակում ենք համառորեն ապրել: Եվ շարունակելո’ւ ենք:

Նրանք չե~ն կարողանալու մեզ ոչնչացնել…

Ամեն անգամ, մի ամբողջական ֆիլմից պոկված պատառիկների նման` շարունակելու ենք այն տեղից, որտեղից փորձել են մեզ պոկել: Հիմա էլ «արյունախում գայլերը» ձգտում են ոչնչացնել «թրից պրծածներին» (նկատի ունի Ցեղասպանությունից մազապուրծ եղած և Արևմտյան Հայաստանում մնացած հայությանը-Ակունքի խմբ.): «Հոգին» միայն մեկ անգամ է հնարավոր առնել:

Մեր «հոգին» էլ 1915-ին են վերցրել: Կարծեցին, թե ոչնչացել ենք: Հաշվի չէին առել, որ մեր նմաններն ապրում են 1915 թ. սպանվածների հոգիներում: Իսկ մի՞թե հոգին մահանում է: Այդ հոգիները ծվարել են երբեմն արաբի, երբեմն թուրքի, երբեմն էլ քրդի մարմնում:

«Դարձյալ քամին ոռնում է, ցրում մեր բները, անտեր վիճակում թողնում մեզ:

Մեր նմանների ուզածը ոսկե վանդակում գոյապահպանելը չէ: Մենք ցանկանում ենք ապրել մեր Էրգրում` մեր փայտաշեն տներում, չոր հացով ու սոխով»:

Ֆիլմի ժապավենը նորից պոկվեց: Շարունակվեց Հալեպում, Դամասկոսում ու Քեսաբում: Հիմա վերստին սկսեցին քամիները փչել Սասունից, Մշից, Դիարբեքիրից ու Վանից…

Թումանյանը թող մուրճը պատրաստ պահի` դռները բացելու համար…

Իսկ մնացորդա՞ցը…

Մնացորդացը պետք է շարունակեն պահակություն անել Էրգրում…

Հարգանքով` Կարոտ Սասունյան / Տիգրանակերտ (Դիարբեքիր)

Թարգմանեց Մելինե Անումյանը

Akunq.net