ՀՀ  Սփյուռքի  նախարարության    «Արի տուն-2014»  ծրագրի 8-րդ փուլին մասնակցում են աշխարհի տարբեր երկրներից ժամանած 45 պատանի ու աղջիկ, ովքեր այս օրերի ընթացքում արդեն հասցրել են ծանոթանալ Հայաստանի որոշ պատմական և տեսարժան վայրերի հետ: Իրենց տպավորություններով «Հայերն այսօրի»  թղթակցի  հետ կիսվեցին   Գեղարդ տանող ճանապարհին:

Ավետիսյան Մոնիկա , 19 տարեկան, Վլադիկավկազ

-Ես ծնվել եմ Հայաստանում ,  երբ երկու ամսական էի, ընտանիքով  մեկնեցինք Վլադիկավկազ: 2  տարի հաճախել եմ հայկական դպրոց:

«Արի  տուն»  ծրագրին արդեն երկրորդ անգամ  է , որ մասնակցում եմ : Այս տարի, մինչև «Արի տուն»  ծրագիրը, մարտին մասնակցեցի նկարչական մրցույթի  և  հաղթող  ճանաչվեցի՝   Հայաստանը իմ ամենավառ երևակայությամբ  նկարած աշխատանքի    համար: Ինչի համար պատիվ ունեցա անձամբ Սփյուռքի նախարար  Հրանուշ Հակոբյանից ստանալու պատվոգիր:

  Հայաստանն ինձ համար կարծես մի առեղծվածային երկիր  լինի.  ամեն անգամ,  երբ գալիս եմ,   ավելի ու ավելի նոր բաներ եմ բացահայտում ինձ համար:

Մարգարյան Դավիթ, 12 տարեկան, Վրաստան

-Մենք  Վրաստանում հայկական գյուղում ենք ապրում, որտեղ  բոլորը հայեր են : Տանը և դրսում միայն հայերեն ենք խոսում:  Ես հայկական դպրոց եմ գնում: Շատ եմ սիրում ընթերցել  հայ գրականություն :

«Արի տուն» ծրագրին մասնակցեցի հորեղբորս  խորհրդով :

Հայաստանում ամեն ինչ ինձ դուր է գալիս,  հատկապես Սևանա լիճը: Շատ ուրախ կլինեմ, եթե կարողանամ հաջորդ  տարի նույնպես մասնակցել «Արի տուն»  ծրագրին :

Հասմիկ Հովհաննիսյան , 15 տարեկան , Բուլղարիա

-Իմ արմատները Հայաստանից են : Ես ծնվել եմ Բուլղարիայում,  բայց  շատ եմ եղել Հայաստանում : Երբ հայրս եկավ Հայաստան՝  աշխատելու նպատակով , ինձ իր հետ բերեց : Մեկ տարի այստեղ  եմ դպրոց գնացել : Երբ վերադարձանք Բուլղարիա,  շատ տխրեցի , քանի որ շատ էի կապնվել  Հայաստանի և դպրոցում ձեռք բերած ընկերներիս հետ :

Բուլղարիայում իմ շրջապատում  հայեր շատ քիչ կան,  ես ստիպված եմ լինում օտար լեզվով խոսել : Բայց երբ տանը նույնիսկ մեկ բառ փորձում եմ օտար լեզվով արտասանել,  հայրս  անմիջապես բարկանում է՝  ասելով,  որ  միայն հայերեն խոսեմ :

 Հայաստանը շատ գեղեցիկ է.  հեքիաթային բնություն ունի : Ես պարզապես հիացած եմ Հայաստանի գեղեցկությամբ :

Աննա –Մարիա, 21 տարեկան , Ռումինիա

Նախ ուզում եմ ասել , որ ես հայերեն չգիտեմ,  ինչի համար  շատ եմ ափսոսում : Ես մայրական կողմից եմ հայ,  մեր ազգը Ռումինիայում հաստատվել է  դեռևս 1915թ.  Ցեղասպանությունից առաջ : Շրջապատումս ինձ նման հայ երեխաներ շատ կան: Իմ  նախնիները շատ մեծ ջանքերի շնորհիվ կարողացել են պահպանել  մի քանի հայկական ավանդույթներ, ցավոք չեն կարողացել պահպանել հայերենը:

Երբ ծնողներս իմացան «Արի տուն» ծրագրի մասին,  առանց վարանելու ինձ գրանցեցին:

Ես պարզապես ապշած եմ Հայաստանի  գեղեցկությամբ, այն մորս նման գեղեցիկ է ու անփոխարինելի:

 Ես հայկական պարերի եմ հաճախել , և հիմա,  երբ  արդեն   Հայաստանում եմ,  ցանկություն ունեմ հենց այստեղ հաճախել հայկական պարերի : Հայաստանը աննկարագրելի գեղեցկություն ունի: Շնորհակալ եմ անչափ, որ ինձ և մյուսներին այսպիսի զգացողություններ եք պարգևում :

Պատրաստեց  Մերի Գևորգյանը