ՀՀ սփյուռքի նախարարությունում Բուլղարիայի Վառնա քաղաքից հյուրընկալված  երիտասարդ հայ գործարար Գևորգ Գրիգորյանը մի գեղեցիկ առաքելությամբ է եկել  Հայրենիք, այն է՝ բուլղարահայ նկարիչ Պետիկ Պետրոսյանի նկարների ցուցահանդեսի կազմակերպումը: Այդ առիթով «Հայերն այսօր»-ի համար մի փոքրիկ հարցազրույց  ունեցա   Գևորգի  հետ, որը ներկայացնում ենք մեր ընթերցողների ուշադրությանը:

-Գևո՛րգ, Դուք գործարար եք, ի՞նչ առնչություն ունեք նկարիչ  Պետիկ Պետրոսյանի  նկարների ցուցահանդեսի հետ:

-Այո՛, ես գործարար եմ, աշխատում եմ «ԱԳՐԻՔ-Բուլղարիա» կազմակերպությունում,  որի գործադիր տնօրենն եմ, արտադրում և արտերկիր ենք ուղարկում ցորեն, եգիպտացորեն: Ծնվել եմ Բուլղարիայում, Եղեռնից մազապուրծ հայերի սերնդից եմ: Նախնիներս Կայզերիից և Պոլսից են: Ծնվելով ու ապրելով Սփյուռքում՝ ես երբևէ չեմ մոռացել իմ ծագման, իմ արմատների մասին: Տարին երկու անգամ լինում եմ Հայաստանում: Ապրելով Վառնայում՝ մանուկ հասակում  շատ եմ եղել Սիլիստրա քաղաքում և դպրոցական արձակուրդներս անցկացրել նկարիչ, մեծ մորս քրոջ ամուսնու՝ Պետիկ Պետրոսյանի տանը: Շատ տարիներ են անցել այդ երջանիկ  օրերից, ու ես որոշել եմ Հայրենիքում կազմակերպել երջանկահիշատակ (1912-1989թթ.) Պետիկ Պետրոսյանի նկարների ցուցահանդեսը. դա մի տեսակ հոգու պարտք եմ համարում այդ մեծ մարդու և տաղանդավոր նկարչի հիշատակի հանդեպ: Մայրաքաղաքի ազգային պատկերասրահում՝ «Նավամատույցներ» խորագիրը կրող ցուցահանդեսում, կներկայացվեն Պետիկ Պետրոսյանի գեղանկարչական և գրաֆիկական 100 աշխատանքները, որոնք ներկայացնում են Հայաստանի, Սիլիստրայի, Բալչիկի, Դոբրուջայի, Պազարչիկի, Տուտրականի, Դոբրիչի  գեղատեսիլ վայրերը: Դրանք բնանկարներ են, ծովային տեսարաններ: Ցուցադրվելու է նաև մեկ սրբապատկեր և եկեղեցու զարդապատկերների վերատպություններ:  Ներկայացվող աշխատանքների շարքում ներառված են ընտանիքին պատկանող գործեր, Սոֆիայի պատկերասրահի, Սիլիստրայի, Վառնայի, Պլովդիվի և այլ քաղաքների  պատկերասրահների հավաքածուներ:

– Պետիկ Պետրոսյանը, որքանով տեղյակ եմ, Սիլիստրայի  հայկական եկեղեցու սրբապատկերների գծագրերի հեղինակն է, այդպե՞ս է…

–Այո՛, նա Սիլիստրա քաղաքի 1620-ականներին կառուցված հնագույն հայկական եկեղեցու պատերն է նկարազարդել 1941-ին: Արժանավոր հայորդու  մոնումենտի  փոքրիկ մոդելն առաջին անգամ պետք է ցուցադրվի Ազգային պատկերասրահում, որը  բուլղարացի հայտնի  քանդակագործ, պրոֆեսոր Գեորգի Ցըպկանովի գործն է, իսկ հաջորդ տարի Սիլիստրա քաղաքի պատկերասրահի առջև պետք է կանգնեցվի այդ արձանը, պատկերասրահն էլ պետք է կոչվի Պետիկ Պետրոսյանի անունով:  Երեք լեզուներով ՝ հայերենով,  անգլերենով, բուլղարերենով տպագրվել է նաև Պետիկ Պետրոսյանի նկարների ալբոմը, որը նույնպես կներկայացվի  ցուցահանդեսի ընթացքում: Պետրոսյանը գրել է նաև ոտանավորներ, որոնք, սակայն, գրքի չեն վերածվել. դրանք էլ կցուցադրվեն, իսկ հետագայում կամբողջացնենք մի ժողովածուում և տպագրության կհանձնենք:

-Աստվածահաճո  նախաձեռնությամբ եք հանդես գալիս՝ կազմակերպելով  հայազգի նկարչի ցուցահանդեսը…Գևո՛րգ,  երբ Հայաստան  եք գալիս, առաջին հերթին  ո՞ւր եք շտապում  գնալ:

-Էջմիածի՛ն, Սու՛րբ քաղաք, Ուխտավա՛յր…Իսկ Սփյուռքի նախարարություն առաջին անգամ մտել եմ պատահաբար՝ առանց որևէ մեկին դիմելու…Հրաշալի ընդունելության արժանացա, ասես հարյուր անգամ այստեղ եղած լինեի: Երբ այս մասին պատմում եմ Բուլղարիայի իմ հարազատներին, ընկերներին ու ծանոթներին, զարմանում են…Միայն հարազատ օջախում կգտնես այսպիսի ջերմություն:

 Զրուցեց Կարինե Ավագյանը