ՀՀ սփյուռքի նախարարության  «Արի տուն-2017»  հայրենաճանաչության  ծրագրի  4-րդ փուլի մասնակիցներից Ավստալիայի Մելբուռն քաղաքում ապրող Բրիանա և Բրենդա Քենտիրյանների հետ զրույցը  «Հայերն այսօր»-ի խմբագրությունում սկիզբ  առավ  հայկական արևահամ ծիրանի հյուրասիրությամբ:

Բրիանա Քենտիրյան–Ուրախ ենք, որ Հայաստան կատարած մեր այցելության ընթացքում ոչ միայն կարող ենք ծիրան ճաշակել, այլև հայկական տարբեր մրգեր: Անխոս, այստեղի մրգերն ավելի համեղ են ու հյութալի, քան Ավստրալիայում:

Ավստրալիայում հայկական դպրոց եմ հաճախում, նաև սպորտով եմ զբաղվում:

Ճիշտ է, Հայաստանում մարդկանց հետ հաղորդակցվելիս մի փոքր դժվարանում ենք, բայց չենք հուսահատվում. կարևորն այն է, որ միմյանց հասկանում ենք: Տանն էլ հայերեն ենք խոսում, հայկական մթնոլորտում  մեծանում, նաև նշում ենք բոլոր տոներն ու ավանդական ուտեստներ պատրաստում:

Առաջին անգամ ենք Հայաստանում: Երբ օդանավից իջանք ու Արարատի սքանչելի պատկերը տեսանք, չկարողացանք թաքցնել հուզմունքը. մեր հայ լինելու իրական արժեքը այդ պահին հասկացանք: Ազդվել էինք հատկապես Ծիծեռնակաբերդի հուշահամալիրում գտնվելու ժամանակ, որտեղ հարգանքի տուրք մատուցեցինք Հայոց ցեղասպանության սրբադասված նահատակների հիշատակին:

Եղանք Էջմիածնում, Խոր Վիրապում և բոլոր այն վայրերում, որոնց պատմական նշանակության մասին ուսուցիչները դպրոցում մեզ պատմել էին:

 Բրենդա Քենտիրյան–Հայկական ծիրանի համն անմահական է: Ես նույնպես մեծ հաճույքով եմ ուտում այս միրգը: Շնորհակալ եմ հյուրասիրության համար:

Պետք է ասեմ, որ ապրելով օտար ափերում՝ դժվար է պահպանել հայկական ինքնությունը: Ուստի հայոց լեզուն լավ սովորելով, հայկական դպրոց ու եկեղեցի գնալով ենք փորձում  չհեռանալ արմատներից և հայ մնալ:

Մեր համայնքն էլ հայապահպանության գործում մեծ դեր ունի, քանի որ տարբեր միջոցառումներ ու ձեռնարկներ է  կազմակերպում:

ՀՀ սփյուռքի նախարարության «Արի տուն» ծրագրի մասին դպրոցում են տեղյակ պահել: Ամեն ամառ որոշում էինք գալ, բայց չէր ստացվում, շատ ուրախ ենք, որ այս անգամ վերջապես եկանք: Մեր մայրն էլ հաստատակամորեն մեզ «Արի տուն» ուղարկեց՝ Հայաստանը բացահայտելու, ընկերական նոր շրջապատ ձեռք բերելու համար:

Գևորգ Չիչյան