«Ցանկացած երկրի հզորացման հենակետը զարգացած տնտեսություն ունենալն է». Լևոն Բլքյան

Մայիսի  30-ին ՀՀ  սփյուռքի նախարարն ընդունեց  Ռամկավար ազատական կուսակցության կենտրոնական վարչության նորընտիր  անդամներին:

Վարչության փոխատենապետ (Սիրիայից) Լևոն Բլքյանի հետ զրուցել է «Հայերն այսօր»-ի թղթակիցը: 

-Պարո՛ն   Բլքյան, ՌԱԿ-ը  հիմնականում ի՞նչ ծրագրեր է իրականացնում Հայաստան-Սփյուռք-Արցախ եռակողմ համագործակցության շրջանականերում:

-Մենք հավաքվեցինք  այս երկու  օրը և մեր պատգամավորական ժողովն արեցինք, արդյունքում ծրագրեր մշակեցինք՝ կապված  հատկապես Հայաստանի և Արցախի հետ. Հայաստանի հետ կապված առաջիկա  ծրագրերից մեկն այն է, որ  կազմակերպենք և այստեղ իրականացնենք մեր տնտեսական առաջին համաժողովը , փորձենք  Հայաստանի տնտեսությամբ հետաքրքրված, ներդրումներ անելու ցանկություն ունեցող  մեր սփյուռքահայերին  ներգրավել   հայրենական  տնտեսության ոլորտում:

Մենք ավելի շատ միտված ենք տնտեսության զարգացմանը, որովհետև  ցանկացած երկրի    հզորացման  հենակետը  զարգացած տնտեսություն ունենալն է: Մոտ ապագայում պետք է կազմակերպեինք համաժողովը, սակայն մեկ տարով  հետաձգեցինք, որովհետև Հայաստանում  որոշ տնտեսական օրենքներ նոր են ուսումնասիրվում և նոր պետք է կազմվեն, հստակեցվեն: Ինչ վերաբերում է Արցախի հետ կապված ծրագրերին, նախ ասեմ, որ այնտեղ մենք ստեղծեցինք ՌԱԿ-ի մեր կառույցը, որի հետ սերտ կապերի մեջ ենք, կուզենք, որ փոքրիկ ներդրումներով Արցախում էլ տնտեսության աճ գրանցենք, որպեսզի Արցախը տնտեսապես կայունանա: Մեր դիտակետում երկրի տնտեսությունն է, որովհետև տնտեսապես կայուն և զարգացած երկրից ժողովուրդը չի հեռանա. հավատացած ենք,որ տնտեսության զարգացումն այն կարևոր խթանն է, որը կստիպի մարդուն կառչած մնալ իր հողին, իր Հայրենիքին, և դրա արդյունքում Հայրենիքը կբարգավաճի: 

-Ի՞նչ մասնագետ եք, պարո՛ն Բլքյան և արդյոք Ձեր մասնագիտությամբ ինքներդ կարո՞ղ եք ներդրումներ  անել Հայրենիքում՝ դառնալով  տնտեսության զարգացման նվիրյալներից մեկը:

-Մասնագիտությամբ քիմիկոս եմ: Սիրիայում աշխատել եմ իմ մասնագիտությամբ: Հիմա  Հայաստանում զավակներիս հետ հագուստի արտադրությամբ և վաճառքով ենք զբաղված. մենք ցանկանում ենք զարկ տալ հագուստի հայրենական արտադրությանը: Ունենք մեր արտադրամասը, մեր վաճառատունը Երևանում: Արցախում դեռևս արտադրություն չենք սկսել, սակայն մեր արտադրանքը հասնում է նաև Արցախ, ապագայում այնտեղ ևս կսկսենք ծավալել մեր գործունեությունը: Իմ տղան և աղջիկը Հայրենիքում հաստատվել են  մոտավորապես երեքուկես  տարի առաջ, իսկ ես՝ գրեթե  երկու տարի առաջ:  Մենք որոշեցինք այս ներդրումն անել Հայաստանում  և զարկ տալ հայրենական արտադրությանը. պետք է ասեմ, որ  բավականաչափ հաջողություններ ունենք  և որոշել ենք ընդլայնել, այդ օրինակը տարածել նաև ուրիշների վրա:   Կարծում եմ՝ կհաջողվի: 

-ՌԱԿ-ը որտե՞ղ է առավել մեծ գործունեություն ծավալում՝ Սփյուռքո՞ւմ, Հայաստանո՞ւմ….

ՌԱԿ-ը ստեղծվել է 1921-ին , Սփյուռքում և տարածվել բոլոր այն գաղութներում, ուր հայեր են ապրում: Հայաստանի անկախացումից մի տարի անց մենք  այստեղ էլ կառույց ունեցանք:Մի ժամանակ խորհրդարանում 22 պատգամավոր ունեինք: Անշուշտ, Հայրենիքում աշխատանքի ձևը մի քիչ տարբերվում էր Սփյուռքից,այդ պատճառով որոշ ժամանակ մենք  չկարողացանք համաքայլ գնալ այստեղի մտածողության հետ,սակայն հիմա  շատ բան է փոխվել, և մենք   հիմա փորձում ենք աշխատել ավելի կազմակերպված,   ավելի պատրաստ  և ներդրումներ անել: 

-Պարո՛ն Բլքյան,  խոսենք ՀՀ սփյուռքի նախարարության հետ ունեցած  համագործակցության մասին:

–  Սփյուռքի նախարարությունը մեր տունն է: Մենք կարողանում ենք մեր ունեցած մտահոգություններով ու խնդիրներով  հաղորդակցվել ու խորհրդակցել  նախարարի հետ:

-Կարողանո՞ւմ եք հասցնել   արտադրության հետ կապված գործերն ու կուսակցության աշխատանքները: 

-Սփյուռքում, հատկապես՝ Սուրիո, Հալեպի  մեջ ապրող  հայերն, իրենց ընտանեկան,   աշխատանքային գործերից  բացի, միշտ  զբաղված են լինում հասարակական գործունեությամբ: Մեր անձնական գործերն ավարտելուց հետո հավաքվում ենք որոշ կենտրոններում, վայրերում և փորձում ենք սիրողական, անվճար   ձևով առաջ տանել կուսակցության գործերը: 

-Մյուս կուսակցությունների հետ  լա՞վ  հարաբերություններ ունեք: 

-Այո՛, միշտ էլ  համախմբված էինք, սակայն, հատկապես սիրիական պատերազմի սկսվելուց հետո, բոլոր կուսակցություններն առավել  միասնական դարձան, առաջին օրվանից  ստեղծվեց «Շտապ օգնության և վերականգնումի մարմին», որում բոլոր կուսակցությունների, բարեգործականի, կղերականների, օգնության խաչի հետ միասին շաբաթը  1-2 անգամ  հավաքվում էինք՝  սիրիական գաղութների օգնության հարցերը լուծելու: Այդպես համախմբված ենք եղել  նաև  Արցախի ապրիլյան պատերազմի օրերին, նաև՝ հիմա, իսկ Արցախի մեր կառույցի ընկերները, զենքը ուսերին, արդեն դիրքերում են: 

Հարցազրույցը՝ Կարինե Ավագյանի

Scroll Up