Արսէն Գրիգորեան.«Վաղեմի երազանքս իրականութիւն դարձաւ»
Սեպտեմբեր 28-ին «Գաֆէսճեան» կեդրոնի քանդակներու պարտէզին մէջ տեղի ունեցաւ «Գութան 2015» Հայաստանի ազգագրական երգի-պարի ամենամեայ փառատօնը:
Այս մասին «Հայերն այսօրը» զրուցած է փառատօնի հիմնադիր, «Մրրօ» հայ-ազգային երգարուեստի կեդրոնի նախագահ, ՀՀ վաստակաւոր արուեստագէտ Արսէն Գրիգորեանի (Մրրօ) հետ:
-Արսէ՛ն, ի՞նչ ըսել է «Գութան» ազգագրական երգի-պարի փառատօն:
-Տարիներ շարունակ երազած եմ այնպիսի փառատօն մը ստեղծել, որ կը համախմբէ մեր բոլոր լաւագոյն ազգագրական, աւանդական խումբերը:
Փառատօնի նպատակն է պահել-պահպանել մեր հարուստ մշակոյթը` ազգագրական, աւանդական երգն ու պարը, այն փոխանցել մեր ժողովուրդին, յատկապէս մատաղ սերունդին:
Վերանկախացած Հայաստանի հանրապետութեան ստեղծումէն ի վեր նման նախաձեռնութեամբ դեռ ոչ մէկը հանդէս չէր եկած: «Գութան» ազգագրական երգի-պարի փառատօնը առաջին անգամ իրականացուեցաւ անցեալ տարի, որուն մասնակցած են ազգագրական կայացած եւ սկսնակ 11 խումբեր. նախ խումբերու ղեկավարներուն ներկայացուցի մտայղացումս, որ ոգեւորութեամբ ընդունուեցաւ անոնց կողմէ:
– Ինչու՞ ընտրեցիք գութան անունը:
-Երկար չեմ տատանած անուան ընտրութեան հարցով: Ընտրեցի «Գութան» անունը, քանի որ այն անմիջական կապ ունի հայու ծագման ու տեսակին հետ. մենք արարող, կերտող, քարէն հաց «քամող» ազգ ենք: Ինչպէս նաեւ, այն երկրի ու երկնքի միջեւ հոգեւոր կապը կը խորհրդանշէ: Ուստի կը կարծեմ` «Գութան»-ը նման ձեւաչափով փառատօնի համար նախընտրելի եւ համահունչ անուանում է:
– Այս տարի փառատօնին մէջ փոփոխութիւններ կատարուա՞ծ են:
– Ի հարկէ, որոշակի ծրագրային փոփոխութիւններ տեղ գտան փառատօնէն ներս: Նախորդ տարուան համեմատ` երկուքով աւելի է մասնակից երգի-պարի խումբերու թիւը` հասնելով տասներեքի: Իսկ այս տարի մասնակցեցան «Ակունք», «Մարաթուկ», «Կարին», «Սասնայ ծռեր», «Մշոյ հաւքեր»,(Գաւառ), «Տարօնցիներ», «Նուբար», «Վան», «Մենք ենք մեր սարերը» (Արցախ), «Գորանի», «Մասունք», «Վերադարձ», «Տաւրոս» (Մասիս) խումբերը:
Եթէ անցեալ տարի խումբերու ելոյթին համար քսան վայրկեան կը տրամադրուէր, ապա այս տարի` տասներկու վայրկեան:
Խումբերուն յանձնարարած էի ամբողջական Հայաստանի էթնիկ երաժշտութեան պատկերը ստեղծելու նպատակով Հայաստանի որեւէ գաւառի երգերն ու պարերը ներկայացնել: Օրինակ` «Ակունքը» -ը ներկայացուց Տերսիմը, «Կարին» համոյթը` Էրզրումը, «Մասունք»-ը` Ջաւախքը եւ այդպէս շարունակ:
Կարելի է ըսել մեր գործունէութիւնը նաեւ ուսուցողական բնոյթ կը կրէ, քանի որ կը փորձենք հասարակութեան գեղագիտական հաճոյք պարգեւելէ բացի` անոնց ճանաչելի եւ հաղորդակից դարձնել մեր պատմական գաւառներու պատմութեան:
Փառատօնի ընթացքին արդէն աւանդոյթ ձեւաւորուած է փոքրիկ տեսաֆիլմերու միջոցով ներկայացնել հայ ազգագրութեան` երգարուեստի, պարարուեստի եւ երաժշտարուեստի երախտաւորներու կեանքն ու անցած ուղին, ստեղծագործութիւնները, որոնք կարեւոր աւանդ ու ներդրում ունեցած են հայ ազգային մշակոյթի պահպանման, տարածման գործին մէջ: Պէտք է բոլորը քաջատեղեակ ըլլան անոնց մասին:
Նպատակ ունինք հնարաւորութեան սահմաններուն մէջ «Գութան»-ը կեանքի կոչել նաեւ մարզերու մէջ…առաջ Աստուած:
-Արսէ՛ն, փառատօնը տեղի ունեցաւ Երեւանի սրտին` Կասկադի մէջ: Ինչո՞վ պայմանաւորուած էր վայրի ընտրութիւնը:
-Պատահական չէր ընտրուած փառատօնի իրականացման վայրը: Սկիզբէն մտածած եմ այնպիսի վայր ընտրել, որ եւ՛ մեր քաղաքացիներուն, եւ՛ զբօսաշրջիկներուն համար հասու ըլլար: Այս տարի Կասկադը լեփ-լեցուն էր: Ի ուրախութիւն մեզի, հանդիսատեսի շարքին մէջ զգալիօրէն մեծ թիւով սփիւռքահայեր կային, որոնք մեծ ոգեւորութեամբ փառատօնի ողջ ընթացքին կը յայտնէին իրենց հիացմունքն ու շնորհակալութիւնը, որ ականատես դարձած են իսկական ազգագրական տօնախմբութեան: Անոնց շարքերուն մէջ յատկապէս նկատելի էին մուսալեռցիները:
Ըսեմ, որ յաւուր պատշաճի կազմակերպուած էր «Գութան 2015»-ը: Ձայնի լոյսի եւ բեմի ձեւաւորման լուծումները վստահուած էր «Ովացիա» կեդրոնին, որուն կատարած աշխատանքը պարզապէս հիանալի էր:
– Արդեօ՞ք փառատօնը նուիրուած չէր Հայոց ցեղասպանութեան 100-րդ տարելիցին:
– Ի հարկէ, նուիրում եւ յարգանքի տուրք էր: Եւ ես կ’ուզեմ ըսել, որ մենք թիւեր կամ տարեթիւեր չենք սպասեր, որովհետեւ մեր ամբողջ գործունէութիւնը իբրեւ երդում կ’իրականացնենք սուրբ նահատակներուն առջեւ. շարունակելու անոնց գործը, այն է ինքնազոհողութիւն` յանուն ազգի յարատեւման:
Զրուցեց Գէորգ Չիչեան