«Ջիվանու թողած ժառանգությունը հարազատ է յուրաքանչյուր հայ մարդու».Հրանուշ Հակոբյան
![](https://old.hayernaysor.am/wp-content/uploads/2016/08/161.jpg)
ՀՀ ՍՓՅՈՒՌՔԻ ՆԱԽԱՐԱՐ ՀՐԱՆՈՒՇ ՀԱԿՈԲՅԱՆԻ ՈՂՋՈՒՅՆԻ ԽՈՍՔԸ ՋԻՎԱՆՈՒ ՕՐՎԱՆ ՆՎԻՐՎԱԾ ՏՈՆԱԿԱՏԱՐՈՒԹՅԱՆ ԵՎ ՄԵԾՆ ԱՇՈՒՂԻ ՏՈՒՆ-ԹԱՆԳԱՐԱՆԻ ԲԱՑՄԱՆ ՀԱՆԴԻՍԱՎՈՐ ԱՐԱՐՈՂՈՒԹՅԱՆԸ
Սիրելի´հայրենակիցներ,
Ինչպես չհիանալ, չհպարտանալ ձեզանով, որ այսքան հետևողականորեն Ջավախք աշխարհում մեծերին նվիրված տոնակատարություններ եք անցկացնում և ցնցում Հայկական աշխարհը:
Ուրախալի է, որ 2016-ը Մեծն աշուղի՝ ազգային մշակույթում ունեցած ներդրման, նրա ողջ վաստակի գնահատման տարին է, և բազմաթիվ միջոցառումներ են կազմակերպվում ոչ միայն նրա ծննդավայրում, այլև Հայաստանում և Սփյուռքում, ինչը հերթական անգամ ապացուցում է, որ Ջիվանու թողած ժառանգությունը հարազատ է յուրաքանչյուր հայ մարդու և պիտի ապրի այնքան, որքան ապրում է հայ ժողովուրդը:
Ջիվանին էր, որ հիմք դրեց ազգային աշուղական երգի և մեզ ժառանգեց մաքրամաքուր մեղեդիներ, յուրօրինակ բանաստեղծություններ, որոնք մեր երգարվեստի և գրականության անգին գոհարներից են:
Ջիվանին իր փիլիսոփայական մեկնաբանություններով կարողացել է իրավմամբ տալ կյանքը՝ իր հմայքով ու դառնությամբ, ապրելու, արարելու կամքն ու մենության ցավը, հայրենասիրությունն ու ընկերասիրությունը, հավատարմությունն ու անձնազոհությունը, այլ կերպ ասած՝ այն, ինչ մարդկային է, ինչն այնքան հաճախ ընկճում կամ վեհացնում է մեզ: Նրա աշխարհընկալումը հարազատ է շատերին, և հենց դրանում է Ջիվանու մեծագույն գաղտնիքը:
Ծառայելով սեփական ժողովրդին և նրա զգացումների և հույզերի թարգմանը լինելով՝ աշուղ Ջիվանին դարձել է նրա ձայնը՝ ընդդեմ անարդարության ու կեղծիքի՝ բարության ու լավատեսության սերմեր ցանելով ամենուր. «Ձախորդ օրերը ձմռան նման կուգան ու կերթան…»:
Ջիվանին ու նրա նմաններն են, որ հետք են թողել հայ մշակույթում, և նրանց հիշատակը վառ պահելով, նրանց մեծարելով և նրանց ժառանգությունը ներկայացնելով է, որ պիտի կարողանանք 21-րդ դարում մատաղ սերունդը հայ, ազգային արմատներին կառչած պահել:
170-ամյա հեռվից Ջիվանին մեզ ներկայանում է արդիական ու սիրելի, և այս գեղեցիկ տոնակատարությունը, նրա անվան տուն-թանգարանի բացումը մեր երախտիքի ու շնորհակալության արտահայտությունն է մեր աշուղի անվան և գործի հանդեպ:
Ուրախ եմ, նաև ապրում եմ անսահման հպարտության այն զգացումը, որ կարող է պարուրել իրենց ազգային արժեքներին մշտապես հավատարիմ ու դրանց նվիրյալ ջատագով ու պաշտպան իմ հայրենակիցների հերթական նվաճումը, որ տոնի գաղափար ստեղծելուց բացի, համախմբող դեր է ստանձնում, սոսկ մշակութային միջոցառում լինելուց բացի, մնայուն արժեք է ստեղծում, որը պիտի հավերժանա տարիների ու դարերի մեջ:
Շնորհավորում եմ բոլորիս, ողջունում հայանպաստ այս նախաձեռնությունները և հայտնում իմ շնորհակալությունը «Ջավախքին աջակցություն» հիմնադրամի հոգաբարձուների խորհրդի նախագահ Սոս Սահակյանին և խորհրդի անդամներին, որ նպատակադրվեցին ու ստեղծեցին Աշուղի տուն–թանգարանը, այն բոլոր հասարակական-մշակութային գործիչներին, մտավորականներին, արվեստագետներին ու ճարտարապետներին, որոնց համատեղ ներդրման ու ջանքերի արդյունքում ջավախահայության ու համայն հայության համար կառուցվեց ևս մեկ հոգևոր-մշակութային հաստատություն:
Բարին ընդ ձեզ:
Լավագույն բարեմաղթանքներով՝
ՀՐԱՆՈՒՇ ՀԱԿՈԲՅԱՆ