Խորհրդավոր թախիծ, երախտիքի անձայն խոսքեր, զգացմունքայնություն… Արիտունցիները Ալբերտ Առաքելյանի վարած ռազմահայրենասիրական դասը  դեռ երկար կհիշեն: Նրանք այսօր  բացառիկ հնարավորություն  ունենին լինելու Եռաբլուր-պանթեոնում և զգալու այդ սուրբ հողի ուժն ու կանչը: Հուզմունք և հպարտության արցունքներ.  այսուհետ  նրանցից յուրաքանչյուրն է  Անդրանիկի, Մոնթեի, Սպարապետի գաղափարների կրողը ու շարունակողը:

Վրաստանաբնակ Անգելինա Կոբելյանն այդպես էլ չկարողացավ զսպել իրեն խեղդող արցունքները:  Նա հպարտությամբ էր գլուխ  խոնարհում մերօրյա հերոսների շիրիմներին.<<Նրանց շնորհիվ է, որ մենք հիմա ազատ ենք ու անկախ, որ կարողանում ենք ամեն առավոտ տեսնել  արևածագը, վայելել այս օդը, ապրել խաղաղ երկնքի տակ : Նրանց արյամբ է շաղախված հայրենիքիս  հողը և մենք իրավունք չունենք  այդ հողի մեկ թիզն, անգամ, զիջելու թշնամուն>>:  Հայրենիքի  հանդեպ Անգելինայի սերն այքան զորավոր է. դեռատի օրիորդը երազում է ծառայել հայրենիքին, ինչպես ժամանակին պապիկը՝ Անդրանիկ Կոբելյանը, ով մասնակցել է արցախյան ազատամարտին: Անգելինան ամենևին էլ համամիտ չէ այն կարծիքին, որ աղջիկները թույլ են և անկարող են այդ գործում.<< Հայուհիներն ունեն մեծ կամքի ուժ. պատմությունն է փաստում այդ մասին: Սոսե մայրիկի պատգամները մենք լավ ենք յուրացրել: Աստված չանի, եթե անհրաժեշտություն լինի, մենք նորից  դա ցույց կտանք աշխարհին և մեր թշնամուն>>:

Եռաբլուր-պանթեոնի արարողությունների բաժնի պետ Ալբերտ Առաքելյանը գոհունակությամբ է խոսում Արի տուն ծրագրի մասին: Նրա համոզմամբ Սփյուռքի նախարարությունը հրաշալի, կարևոր գործ է կատարում՝ երիտասարդներին հաղորդակից դարձնելով  իրենց պատմությանն ու արմատնեերին.<<Մենք ժամանակին  թանկ գին ենք վճարել ազատության համար, բայց այն պահպանելն ավելի դժվար է այսօր: Հիմա ձեր՝ երիտասարդներիդ, ձեռքերում է ամեն ինչ:Մեկ բռունցք դարձած առաջ գնացեք, վերադարձեք և շենացրեք մեր  Հայրենիքը>>:

Եռաբլուրի մատուռում <<Արի տուն>> ծրագրի բոլոր մասնակիցներն իրենց աղոթքը բարձրացրին առ Աստված՝ խնդրելով բոլոր զինվորներին բազկի ուժ և ոգու արիություն, սահմաններին ամրություն ու խաղաղություն:

Էմմա Վարդանյան