100 տարի առաջ Օսմանյան կայսրությունում սկսվեց Հայերի ցեղասպանությունը: 1915 թվականին կայսրության իշխանությունները կարգադրեցին հայերին արտաքսել այն ժամանակ օսմանյան գավառ Սիրիա: Այնտեղ հարյուր հազարավոր մարդիկ նահատակվեցին: Անցյալ տարի Թուրքիայի վարչապետ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը հայտարարեց. «Մեր պարտականությունն է՝ հիշել այդ ժողովրդի տառապանքները»: Այս մասին գրում է բելգիական Mondial Nieuws պարբերականը (հոդվածի թարգմանության մեջ պահպանված են բնօրինակի չակերտները – խմբ.):

«2014 թվականին Բելգիան նշեց Առաջին համաշխարհային պատերազմի 100-ամյակը, իսկ 2015 թվականին Հայաստանը նշում է իր պատմության ամենամեծ ողբերգության 100-րդ տարելիցը: Հայաստանը նշում է ավելի քան 1.5 մլն զոհերի մասին, իսկ Թուրքիան՝ «ընդամենը» 200-500 հազար զոհի,գրում է News.am-ը:

Հայոց ցեղասպանությունը դժվար նախապատմություն ունի: Պատերազմի, Հոլոքոստի եւ Ցեղասպանության հետազոտությունների նիդեռլանդական ինստիտուտից (NIOD) հետազոտող Ուգուր Ումիթ Ունգորը նշում է, որ Հայոց ցեղասպանության համար երեք պատճառ կար. 1912-1913 թ.թ. Բալկաններում տարածքների կորուստ, 1913 թվականի երիտթուրքերի հեղաշրջում եւ 1914 թվականին Առաջին աշխարհամարտի սկիզբ:

«Բալկաններում կարեւոր քաղաքների, գույքի եւ կյանքերի կորուստը, բանակի անմարտունակությունից սարսափն անտանելի էին օսմանյան վերնախավի համար»,- գրում է Ումիթ Ունգորը:

Ըստ Ունգորի, 1915 թվականի հունվարից հայերը «քավության նոխազ» դարձան Օսմանյան Թուրքիայի համար. Սարիղամիշում ռուսական բանակից կրած պատմության մեջ Թուրքիան մեղադրեց հայերին: Կայսրության առաջնորդներից մեկը՝ Էնվեր փաշան, հայտարարեց «հայերի դավաճանության» մասին:

«Քարոզչությունն ու ապատեղեկատվությունը նախ հանգեցրին հայ արդյունաբերողների ապրանքների բոյկոտին, սակայն շուտով իրադրությունը սրվեց: Ապրիլի 24-ին հայկական պարբերականները փակվեցին, իսկ հայկական վերնախավը զանգվածաբար ձերբակալվեց: Քանի որ ռազմաճակատում իրավիճակն անհույս էր, որոշեցին հայերի դատավճռի հարցում չհապաղել»,- գրում է նիդեռլանդա-թուրքական հետազոտողը: