Մայրենին նվիրված դաս-միջոցառում ՌԴ Տյումեն քաղաքում

Հայոց լեզուն կարծես անտեսանելի ժապավենով կապում է աշխարհով մեկ սփռված հայերին։ Այս գաղափարի գիտակցումն է ընկած Մայրենիի օրվան նվիրված հերթական միջոցառման հիմքում, որը տեղի ունեցավ փետրվարի 18-ին ՌԴ Տյումեն քաղաքի Մեսրոպ Մաշտոցի անվան հայկական մշակույթի կենտրոնում։ Ամեն անգամ, երբ կրթօջախում լսվում է հայկական երգն ու ծիծաղը, թվում է` մի ոտնաչափ են դառնում հայրենիքից բաժանող կիլոմետրերը։
Ինչպես «Հայերն այսօր»-ին հայտնում են կազմակերպիչները, կենտրոնի նախապատրաստական և միջին խմբերի սաները բանաստեղծություններ, երգեր և ասույթներ հնչեցրեցին մաքուր հայերենով:
«Մշակութային ժառանգության պահպանման ու զարգացման համար լեզուն ամենաուժեղ գործիքն է: Այն ազգային ինքնության պահպանման առհավատչյան է», -կարևորեց դպրոցի հայոց լեզվի ուսուցչուհի Ալվան Պողոսյանը` արժևորելով միջոցառման դերն ու նշանակությունը նոր սերնդի հայեցի դաստիարակության գործում:
Ցուցադրվեց տեսահոլովակ Սփյուռքի նախարար Հրանուշ Հակոբյանի շնորհավորական ուղերձով:
Միջոցառման երկրորդ մասը նվիրված էր Հովհաննես Թումանյանի ծննդյան տարեդարձին։ Կենտրոնի սաները ներկայացրին Ամենայն Հայոց բանաստեղծի կյանքն ու գործունեությունը` տեսահոլովակի ուղեկցությանբ։ Նախապատրաստական խմբի սաները ցուցադրեցին «Շունն ու կատուն», «Փիսիիկի գանգատը» բեմականացումները, իսկ միջին խմբում` մեծ բանաստեղծի քառյակները, բանաստեղծությունները («Ամենից լավ տունը», «Հին оրհնություն», «Հայոց վիշտը»….), դրվագները պոեմներից («Թմբկաբերդի առում», «Անուշ»…)՝ հուզմունք պատճառելով հանդիսատեսին:
Արդեն ավանդույթ դարձած վիկտորինայի հաղթողները պարգևատրվեցին Թումանյանի պատկերը կրող հինգ հազար դրամանոցի կրկնօրինակներով, ինչը ոգևորեց նրանց, և որոշեցին պահպանել որպես հուշ։
Բարձր տպավորություններով կիսվեցին նաև միջոցառմանը ներկա հյուրերը, ովքեր կարոտով լցված երգում էին հայկական հին ու նոր երգերը։
Շնորհակալական խոսք ուղղվեց դասվարին և դպրոցի ուսուցչական անձնակազմին (տնօրեն` Ռ. Դանիելյան)՝ արժևորելով նման միջոցառումների նշանակությունը հայ ժողովրդի համախմբվածության գործում։
Միջոցառումն ավարտվեց, բայց միայն սցենարով: Րոպեներ անց այս «Փոքրիկ Հայաստանի» յուրաքանչյուր անկյունից լսվում էր` «Ամպի տակից ջուր է գալիս…»։