Սուրիահայ գրողներ հայրենիքի մէջ
Սուրիոյ մէջ տիրող պայմաններուն որպէս հետեւանք շատեր ձեռք առին գաղթականի ցուպը, անցան այլ ցամաքամասեր… Ոմանք նախընտրեցին հայրենիքը երբեմն ժամանակաւոր կեցութեան, երբեմն տեւական հաստատութեան համար: Հայրենիքը սակայն պատահական գաղթավայր չէր, այլ` հայ մարդու դարերու երազանքը. բնականաբար հայրենի հողին վրայ կեցութիւն հաստատեցին նաեւ սուրիահայ գրողներ եւ մտաւորականներ: Անոնք, որպէս անդամ Հայաստանի Գրողներու Միութեան, մասնակից դարձան քաղաքին մէջ տիրող գրական բեղուն եռուզեռին, իրենց յօդուածներով հանդէս եկան Երեւանի մէջ լոյս տեսնող թերթերուն մէջ: Այս մասին կը հաղորդէ kantsasar-ը:
Այս ներկայութիւնը առիթ ստեղծեց, որ Հայաստանի Գրողներու Միութեան նախագահ Էտուարտ Միլիտոնեան Չորեքշաբթի, 5 Նոյեմբեր 2014-ին, միութեան կլոր սրահին մէջ Սուրիահայ Գրողներու Համախմբումի ներկայացուցիչներուն հետ հանդիպում մը կազմակերպէ ու հովանաւորէ զայն:
Պրն. Միլիտոնեան բացման խօսքին մէջ ներկայացուց սուրիահայ գրողները.- Յակոբ Չոլաքեան, Յակոբ Միքայէլեան, Մարուշ Երամեան, Պերճուհի Աւետեան, Տիգրան Գաբոյեան եւ Միհրան Մինասեան, նշելով, որ այս հանդիպման նպատակը Երեւանի մէջ գտնուող սուրիահայերու մտահոգութիւններուն եւ խնդիրներուն ծանօթանալն է: Ան քաջալերեց սուրիահայ գրողներու բեղուն գործունէութիւնը: Զարմանք յայտնեց, թէ նման դժուարին պայմաններուն մէջ, տակաւին «Գանձասար» շաբաթաթերթը անխափան կերպով կը գործէ: Ակնարկելով Պերճուհի Աւետեանի կողմէ լոյս ընծայուած մանկական շարքի նոր հրատարակութեան, ան գնահատանքի խօսք արձանագրեց: Ան պարզաբանեց նաեւ զոհուած բանաստեղծներու գործերը տարբեր լեզուներով, համայնագիտարաններով լոյս ընծայելու Հայաստանի Գրողներու Միութեան կողմէ տարուած աշխատանքը, որուն մաս կը կազմէ նաեւ Տիգրան Գաբոյեան:
Բանաստեղծ Գաբոյեան նշեց, թէ սրահին մէջ ներկայ սուրիահայ գրողները հաստատուած են Երեւանի մէջ, այս հանդիպումը հնարաւորութիւն կու տայ հակիրճ ձեւով ծանօթանալու անոնց գրական գործունէութեան եւ ծրագիրներուն: Ապա, անդրադառնալով Սուրիահայ Գրողներու Համախմբումի մթնոլորտին, ցանկութիւն յայտնեց, որ այդ մթնոլորտը շարունակուի Հայաստանի մէջ եւ ստեղծուի միացեալ հայ գրականութիւն:
Գրականագէտ Յակոբ Չոլաքեան պատմական ակնարկով ներկայացուց անցնող հարիւրամեակի ընթացքին տեղի ունեցած գաղթերը, եզրակացնելով, թէ Սփիւռքի մէջ երբ դպրոց կամ եկեղեցի կը կառուցենք, ոչ թէ մեր վաղուան օրը կ՛ապահովենք, այլ` քար մը կը դնենք ու կը հեռանանք:
«Կը ցանկամ, որ հայրենի եւ սփիւռքահայ գրողները կեանքը տեսնեն ընդհանուր գիծերու մէջ եւ իրենց գրականութեան մէջ վեր հանեն այս հիմնականը, որ իսկապէս մեր ապագայի հետ առնչութիւն ունի», ըսաւ ան:
Բանաստեղծուհի, արձակագիր Մարուշ Երամեան փորձեց ստեղծըւած իրավիճակին դրական կողմը տեսնել. ան յայտնեց, թէ Հալէպի մէջ տիրող իրավիճակը արդէն անդրադարձ գտած է կարգ մը գրողներու ստեղծագործութիւններուն մէջ, անոնք գրած են իրենց պատերազմական առօրեան նկարագրող օրագրութիւններ:
«Դրականը այն է, որ ի վերջոյ հասկցանք, որ վերջնական կեցութիւնը հայրենիքի մէջ է, ինչ ալ ըլլայ հայրենիքի վիճակը ան մերն է իր լաւով ու վատով, նոյնիսկ եթէ պիտի տառապինք, թող այս հողին վրայ տառապինք, ոչ թէ օտարի հողին վրայ», եզրափակեց ան:
Արձակագիր Պերճուհի Աւետեան ամփոփ գիծերով ներկայացուց Սուրիահայ Գրողներու Համախըմբումի գործունէութիւնը, հովանաւորութեամբ Բերիոյ Հայոց Թեմի Բարեջան Առաջնորդ Գերշ. Տ. Շահան Սրբ. Արք. Սարգիսեանին: Ան յայտնեց, թէ «Սուրիան որպէս ծննդավայր սիրելի էր բոլորիս, ունէինք բարգաւաճ գաղութ եւ բեղուն գործունէութիւն, իսկ անոր կողքին հայրենիքը ունի իր ուրոյն տեղը»:
Կրթական մշակ, արձակագիր Յ. Միքայէլեան եւս խօսեցաւ սուրիահայը յուզող խնդիրներուն եւ անոր հայրենի հողին հետ ունեցած անքակտելի կապին մասին:
Բանահաւաք Միհրան Մինասեան հայրենիքի մէջ իր տարած գործունէութեան մասին խօսեցաւ ու հաստատեց, թէ հայ մտաւորականին տեղը իր հայրենիքն է:
Հայրենի արձակագիր Ալիս Յովհաննէսեան անդրադարձաւ սուրիահայ գրողներու գործերուն` գնահատելով Սուրիահայ Գրողներու Համախմբումին կողմէ հրատարակուած «Երթ» տարեգիրքին երեւոյթը:
Բանաստեղծ Արտեմ Յարութիւնեան կարեւորեց սուրիահայ գրողներուն հայրենի հողին վրայ բնակութիւն հաստատելու երեւոյթը: Տեղի ունեցաւ կարծիքներու փոխանակում, ելոյթ ունեցողները մտահոգութիւն յայտնեցին սփիւռքահայ գաղութներու հայաթափման, դպրոցներու եւ հայկական կեդրոններու փակման գծով: Անոնք կարեւորութեամբ նշեցին, որ նման պայմաններու մէջ հայրենիքը պատրաստ պէտք է ըլլայ ընդունելու սփիւռքահայութիւնը, մանաւանդ աջակցելու ծանր պայմաններու մէջ յայտնուած սուրիահայերուն, որպէսզի անոնք վերադառնան հայրենիք ու չբռնեն ուծացման ճանապարհը:
Սուրիահայութեան եւ մասնաւորապէս սուրիահայ գրողին հանդէպ ցուցաբերուած այս հոգատարութիւնը խթան մըն է գրողին` շարունակելու ստեղծագործական իր աշխատանքը:
Ծննդավայրը կարօտով պարուրուած հեքիաթային տունն է, իսկ հայրենիքը հոգեհարազատ բոյնը իւրաքանչիւր հայու: