Մեր համալսարանական ուսանողութեան տարիներուն, Բարոյագիտական նիւ­թե­րու (ethics) դասախօսներէն մէկը՝ գեղեցիկ օրինակ մը տուած էր մարդկային միջոց­ները շինիչ նպատակներու կիրարկումը բացատրող.- «Դանակ մը տուէք ոճրագործի մը ձեռքը՝ տեսէք թէ ան այդ դանակը պիտի օգտագործէ ուրիշը սպաննելու: Նոյն դանակը տուէք ազնիւ եւ մարդկային առողջ սկզբունքներ ունեցող անհատի մը՝ պիտի տեսնէք թէ ան այդ դանակը պիտի գործածէ իր հացը կտրելու եւ կարիքաւորի մը բաժին հանելու համար»:

Խօսուն է օրինակը:

Նոյն է Մամուլի պարագան: Դժբախտաբար, ընկերութեան համար Մամուլը դար­ձեր է վնասակար զէնք մը…: Մամուլի ետին (տպագիր թերթ, դիմատետր կամ  հե­ռա­տե­սիլ) կը գտնուին անոնց տէրերը, հովանաւորները եւ անոնց հետապնդած նպա­տակները՝  ընկերային, քաղաքական եւ առեւտրական կողմնապաշտութիւնը եւ «հա­շիւ­ներ մաքրելու» շահերը: Այսպէս է որ կ’օգտագործուին հանրային հաղոր­դակ­ցու­թեան այսօրուան գրեթէ բոլոր միջոցները: Ասիկա պատճառ կը դառնայ անբարոյ չափազանցութիւններու, ցեխարձակումներու, չարախօսութիւններու, ուրիշները վա­տա­համբաւելու եւ անճիշտ եւ անարդար վարկաբեկումներ կատարելու եւ անճիշտ տեղեկութիւններ փոխանցելու:

Մինչդեռ Մամուլի հիմնական նպատակն է ընթերցողներուն հրամցնել շինիչը, օգտակարը, առողջ բարոյականութեան մը ուղիները: «Մամուլի եւ խօսքի ազա­տու­թիւն» կոչուածը եղած է ոտնակոխ, ապաբարոյ: Մամուլի եւ Խօսքի ազատութիւնը չարաշահողները, ամէնէն առաջ, նախ իրենք պարտաւոր են յարգել մարդկային իրա­ւունք­ները եւ չսերմանել բամբասանք, զրպարտութիւն, անարգանք, ատելութիւն: Չտարածել վարկաբեկիչ եւ անճիշտ լուրեր եւ տեղեկութիւններ: Այդպիսիները, որոնք իրենք զիրենք «Հետազօտող Լրագրող» կը կոչեն, ետ նայելու են իրենց անցեալին եւ իրենց լրջութեան բացառիկ մէկ պահուն ամչնալու են  իրենց «բարոյական» վար­քա­գի­ծէն եւ յետոյ հրապարակ իջնեն եւ աժան քարոզչութիւն ընեն, բարոյական մաքրութիւն եւ վարքագիծ պահանջեն ուրիշներէն: Մամուլով տեղեկութիւններ հաղորդելու հա­մար՝ կ’ակնկալուի ամբողջական ծանօթացում, աղբիւրներու վստահելիութիւն եւ չընել կամաւոր եւ դիտաւորեալ խեղաթիւրումներ՝ ի նպաստ Մամուլը հովանաւորողներուն եւ հաշիւ մաքրողներուն:

Մարդ այսքան դիւրի՞ն կը մոռնայ իր անցեալի բարոյազուրկ անկումները…:

«Ո՛վ որ ականջ ունի՝ թող լսէ»…:

Սեւան Պէրպէրեան