Յունիս 22-ին տեղի ունեցաւ արձակագիր, բժիշկ, գիտարշաւի ղեկավար Զօրի Բալայեանի «Ծովից ծով Հայաստան» գիրքի հիման վրայ նկարահանուած վաւերագրական ժապաւէնի անդրանիկ ներկայացումը՝ «Արմէնիա. «Ծովից ծով»: Այս մասին կը հաղորդէ Artsakhpress.am-ը։

Ժապաւէնի բեմադրիչն է Վահէ Գէորգեանցը, սենարի հեղինակը` Աննա Դերձակեանը, երաժշտահանը` Վահան Արծրունին, օփերաթորները` Սամուէլ Բաբասեանն ու Հայկ Բադալեանը:

Յիշեցնենք, որ «Արմէնիա» առագաստանաւը իր ընթացքը մեկնարկած է 2009թ. Մայիս 28-ին Միջերկրական ծովու ջուրերէն, Ճիպլարթարի նեղուցով կտրած-անցած է Ատլանտեան, Խաղաղ եւ Հնդկական ովկիանոսները` աւարտելով շուրջերկրեայ ճանապարհորդութիւնը: Այսպիսով անիկա հատած է երեք ովկիանոս, հինգ ցամաքամազ, բազմաթիւ քաղաքներ եւ կատարած իր առաքելութիւնը` հաւաքած եկեղեցիներու մասին տեղեկութիւններ, հայ համայնքներու ներկայացուցիչներու հետ հանդիպած եւ ներկայացուցած այս ժապաւէնը:

Արշաւախումբի ղեկավար Զօրի Բալայեան լրագրողներու հետ զրոյցի ընթացքին նշած է, որ առաջին անգամ հայոց պատմութեան մէջ շուրջերկրեայ ճամբորդութիւն տեղի ունեցած է: «Նաւի երկու կողմերում Մեսրոպ Մաշտոցի 36 տառերն էին, ծաղկած խաչը, Արմէնիա անուանումը: Այդպէս պտտուել ենք աշխարհի շուրջ, եւ ոչ ինքնանպատակ: Ամէն ինչ արել ենք, որ հինգ մայրցամաքում հանդիպումներ ունենանք մեր հայրենակիցների հետ»,- ըսած է ան:

Զօրի Բալայեան պատմած է, որ իրենց համար ամենակարեւորը Հօրն հրուանդանը անցնիլն էր: «Դա ամենաբարդ հատուածն է, եւ այդտեղ  կարողացել ենք բարձրանալ ժայռի վրայ, որտեղ մատուռ կաեւ եւ այդ մատուռում խաչ տեղադրել: Թողեցինք նաեւ գրութիւն` այդ խաչը նուիրւում է բոլոր անմեղ զոհերի յիշատակին: Այդ բոլորն արուած է»,- ըսած է ան:

Ժապաւէնի բեմադրիչ Վահէ Գէորգեանց, իր հերթին նշած է, որ շատ դժուար էր ընտրութիւնը կատարել, թէ որ դրուագը ձգել, որ մէկը ոչ: «Մենք մի տարի պատրաստում էինք ֆիլմը : Ուզում էինք շատ բան ներառել ֆիլմում, բայց հիմնական կատարուածը մենք ներառել ենք»,- նշած է ան, եւ աւելցուցած, թէ այս ժապաւէնը միայն ճանապարհորդութեան մասին է, սակայն կրնայ մօտաւորապէս հարիւր ժապաւէն ըլլալ` եկեղեցիներու, համայնքներու կանանց, տղամարդկանց, փոքրերու մասին, որոնց հետ զրոյցները իւրայատուկ են:

Սենարի հեղինակ Աննա Դերձակեան նշած է, որ Զօրի  Բալայեանի գիրքը բազմապիսի ճակատագրերով յագեցած գիրք է  եւ շատ դժուար եղած է կողմնորոշուիլը` ինչը կարելի է ձգել, ինչը չձգել շարժանկարին մէջ: «Բայց արշաւի եւ ստեղծագործական խմբերը արեցին առաւելագոյնը` ֆիլմը հաւուր պատշաճի հանդիսատեսին ներկայացնելու համար: Մեզ` հայերիս պատիւ բերուող գործ է արուել: Եւ ասում եմ ոչ թէ նրա համար, որ ես այդ ճանապարհորդութեան անմիջական մասնակիցն եմ , այլ պարզապէս ելնում եմ նրանից, որ հայութեան պատուի ու ոգու համար կարեւոր բան է արուել»,- ըսած է ան:

Դերձակեանը յատկանշական համարած է, որ Հօրն հրուանդանը անցնիլը պատուի հարց կը համարեն ծովի մասնագէտները: «Իսկ դա ովկիանոս դուրս եկած եւ օւկիանոսը սանձել փորձող հայերին յաջողուեց: Ամենաանբարենպաստ եղանակն է այդտեղ` քամի, եւ դրա համար էլ նաւերը կործանւում են»,- ըսած է ան:

Ժաւապէնի աւարտէն ետք՝ ՀՀ առաջին տիկին Ռիթա Սարգսեան լրագրողներուն հետ կիսուած է իր տպաւորութիւններով եւ ըսած, որ ժապաւէնը շատ հաւնած է: «Ինձ համար շատ հաճելի էր: Ես նաւ չեմ նստում, վախենում եմ նաւերից,  շատ շնորհակալ եմ, որ իրենց օգնութեամբ ճանապարհորդեցի տարբեր  երկրներ»,- ըսած է ան:

Մշակոյթի նախարար Յասմիկ Պօղոսեանին եւս հաւաքական իմաստով շարժանկարը շատ  հաճելի եղած է: «Ինձ համար շատ կարեւոր է, որ մենք եւս մէկ անգամ հաստատեցինք, որ մեզ համար ոչ մի սահման յութիւն չունի եւ կարող ենք մեզ թոյլ տալ այն, ինչ գերհզօր երկրները: Միւս կողմից էլ`  որտեղ մենք հանգրուանում ենք, այնտեղ ստեղծում ենք մի փոքր Հայաստան` ոչ միայն ֆիզիկապէս, այլ իր ինքնութեան բոլոր դրսեւորումներով: Շատ հայրենասիրութիւն կար այս ֆիլմի մէջ, ամէն մի մանրուք հայրենասիրութեան մի խորհրդանիշ էր եւ թերեւս ամենահոգեհարազատ հատուածը դա էր, այն ինչ որ շատ տեղերում երեւի չգտայ, սակայն այս ֆիլմում տեսայ»,- ըսած է ան:

Ժապաւէնի երաժշտութեան հեղինակ Վահան Արծրունին, իր հերթին ըսած է, որ ճշմարիտ ազգային պաթոսը արտայայտել արուեստի լեզուով շատ ծանր խնդիր է: «Այդտեղ չափի զգացողութիւնն է կարեւոր. դրամատիզմի, սցենարական բովանդակութեան զարգացման եւ երաժշտութեան շատ նուրբ կէտեր կան, որոնք չի կարելի չափազանցնել եւ ուժգնութիւնը պէտք է համահունչ լինի ընդհանուր սցենարին: Ես առաջին անգամ եմ ֆիլմը դիտում եւ առաջին տպաւորութիւնը էմոցիոնալ է շատ, սակայն պէտք է ասեմ, որ փայլուն լուծուած ռեժիսորական մտածողութեան  տեսակի հետ գործ ունենք, եւ ֆանտաստիկ գրագէտ կերպով օգտագործուած էր երաժշտութիւնը,  ես շատ գոհ եմ»,- ըսած է ան: