Պարոն Գուարաչան ասաց, որ Հայաստան է եկել սոցիալական  հարցերի նախարարի հետ`զբաղվելու հատկապես կենսաթոշակների վճարման փորձի փոխանակման հարցերով, ինչպես նաև `Չիլիի և Հայաստանի քաղաքական, մշակութային    փոխհարաբերությունների ամրապնդման և համագործակցության նպատակով:

«Ավելի շուտ պիտի գայի, սակայն  մի քիչ հետաձգեցի  իմ այցը Հայաստան, քանի որ Չիլիում էր Հայոց կաթողիկոսը, ում ես համարում եմ լավ դեսպան: Շատ կարևոր է նրա այցը Չիլի, ուր, թեկուզև փոքրաթիվ, սակայն հայկական համայնք կա»,- «Հայերն այսօրի» թղթակցին ասաց պարոն Գուարաչան` ընդգծելով, որ  իրեն շատ ուրախացրեց Սփյուռքի նախարարության`նման կարևոր օղակի ստեղծումը:

«Ես առաջ չգիտեի` ինչ է Սփյուռքը: Գալով Հայաստան` առաջին հերթին ներկայացա Սփյուռքի  նախարարություն և ահա հիացած  լսում եմ  Սփյուռքի նախարարության հրաշալի  ծրագրերի մասին:  Ցանկալի կլինի, որ  Չիլիից  Հայաստան ուսանելու  գան երիտասարդներ, և նմանապես Հայաստանից գան Չիլի ուսանելու»:

-Պարո´ն  Գուարաչա, մինչև պատվավոր հյուպատոսի պաշտոն ստանձնելը որքանո±վ էիք  տեղեկացված Հայաստանի, հայ ժողովրդի մասին:

-Հայաստանի, նրա պատմության  մասին տեղեկացված էի այնքանով, որքանով պիտի քաջատեղյակ լինի Հայաստանի հյուպատոսը: Անկեղծ ասած` քիչ գիտեի: Չինաստանի դեսպանությունում Մելքոնյան ազգանունով ընկեր ունեմ. նրա պատմածներով եմ ծանոթ ձեր երկրին: Իմ ճանաչած մեծ հայերից է Էդուարդո Էռնեկյանը, ով կառուցում է Չիլի-Արգենտինա հսկայական թունելը: Էռնեկյանն է ինձ պատմել Արարատի, Ղարաբաղի, Մոնթեի մասին: Գիտեմ, որ Հայաստանն առաջինն է ընդունել քրիստոնեություն: Ես հմայված եմ հայերով:

-Հայերը որևէ լուրջ ներդրում ունե՞ն Չիլիի կյանքում: 

-Չիլիի հայկական գաղութը ձևավորվել  է 1930-ական թվականներին: Մինչև Երկրորդ համաշխարհային պատերազմը երկրում բնակվել է 100 հազար հայ`հիմնականում Եղեռնից մազապուրծ: Հայերը մեծ դեր են խաղացել երկրի  տնտեսական կյանքում, զբաղվել են առևտրով, արդյունաբերությամբ. 30-ականներին ունեցել են գուլպայի 6 գործարան, վաճառատներ: Այժմ էլ նրանք ներգրավված են տարբեր բնագավառներում: Դուք գիտեք, որ 2007-ին Չիլիի սենատը պաշտոնապես ճանաչել է Հայոց ցեղասպանությունը, իսկ 1975-ին Սանտյագոյումտեղի հայկական համայնքի հովանավորությամբ կանգնեցվել է Մեծ եղեռնի զոհերին նվիրված հուշարձան-կոթող:

-Ինչպե՞ս եղավ, որ Դուք ընտրվեցիք պատվավոր հյուպատոս:

-Անկեղծ ասած`չէի կարծում, որ ինձ կառաջարկեն. կային նաև ուրիշ  թեկնածուներ, սակայն ընտրեցին ինձ: Մեծ պատիվ եմ համարում: Ճիշտ է` հայ չեմ, բայց ուրախ եմ, որ Հայաստանի հյուպատոսն եմ:Ասեմ նաև, որ իմ այցելության նպատակը  ծանոթանալն է այն երկրի  պատմությանը, մշակույթին, ժողովրդին, որի պատվավոր   հյուպատոսն եմ:

Եղել եմ Չիլիի դեսպանը, աշխատել եմ Չինաստանում, համալսարանում պրոֆեսոր եմ, բայց այսօր ավելի հետաքրքրված եմ Հայաստանով, հայկական սփյուռքի պատմությամբ: Շատ եմ կարևորում Չիլիի և Հայաստանի միջև դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատումը:Կարևոր եմ համարում  Հայոց կաթողիկոսի  և Չիլիի արքեպիսկոպոսի  կապը: Անելիքներ շատ կան, կա նաև ցանկություն:

Մեր զրույցից հետո պարոն Գուարաչան ծանոթացավ Սփյուռքի նախարարության, «Արի տուն» ծրագրին և առաջարկեց Չիլիից նույնպես ունենալ փոխադարձ այցելություններ, մասնակցել ծրագրին, ինչպես նաև ցանկություն հայտնեց իր առաջարկներով, խորհուրդներով օգտակար լինել Սփյուռքին, Սփյուռքի նախարարության աշխատանքներին:

Կարինե Ավագյան