Քեսապի Հայոց ինչքերը սկսած են յայտնուիլ թրքական շուկաներու մէջ

Karabakh-life.am կայքէջը Մարտ 31ին զրուցած է Լաթաքիոյ շտապ օգնութեան եւ վերականգնումի Քեսապի գործադիր մարմնի անդամ Կարօ Մանճիկեանի հետ:
Վերջինս ըսած է, թէ չեն յաջողիր ուղղակի կապ հաստատել Քեսապի հետ, որովհետեւ հաղորդակցութեան ոչ մէկ միջոց կը գործէ:
“Բայց տեղեակ ենք, որ մեր տուները թալանուած են, Թուրքերը բեռնատար մեքենաներով կը կրեն Քեսապահայերու ինչքերը եւ արդէն վաճառքի հանած են Թուրքիոյ սահմանակից բնակավայրերու շուկաներուն մէջ” ըսած է ան:
Ան եւս հաւաստած է, որ ահաբեկիչներուն յառաջխաղացքը կասեցուած է սուրիական բանակին կողմէ: Իրենց ունեցած տուեալներով՝ զոհեր չկան: Քեսապէն տեղահանուած է շուրջ 800 ընտանիք, որուն 600ը Հայոց ընտանիքներ են:
Առաջին քանի մը օրերը ապաստանելէ ետք Լաթաքիոյ հայկական եկեղեցիին մէջ, անոնք այժմ տեղաւորուած են տեղացի Հայոց, հեռու-մօտիկ ազգականներու մօտ: Եկեղեցոյ մէջ ապաստանածներու թիւը կամաց-կամաց նուազած է: Անոնց օգնութիւն կը ցուցաբերուի, թէ՛ պետական մակարդակով, թէ՛ անհատական:
Մեծ օգնութիւն ցուցաբերած է Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութիւնը՝ ի դէմս Արամ Ա. Կաթողիկոսի:
Օգնած են նաեւ Լիբանանի ՀԲԸՄ-ը, Ամերիկայի, Գանատայի, Ֆրանսայի եւ այլ երկիրներու հայ համայքները:
Ինչ կը վերաբերի տարեց այն Հայոց մասին, որոնք չլքեցին Քեսապը, Մանճիկեան կ՚ըսէ, թէ ներկայ պահուս տեղեկութիւն չունին:
“Անոնք փոքր թիւ կը կազմեն, բայց մտահոգ ենք, որովհետեւ չունինք որեւէ տեղեկութիւն՝ գերեվարուա՞ծ են, սպաննուա՞ծ են, թէ ողջ-առողջ են” հարց կո տայ ան:
Խօսելով տեղահանուածներու հոգեվիճակին մասին, Մանճիկեան կ՚ըսէ, թէ անոնց մօտ բնականաբար նշմարելի է լարում, բայց ո՛չ՝ վախ: “Մենք գիտենք, որ երբ Քեսապ վերադառնանք, պէտք է սկսինք զերոյէն: Բայց մենք միայն վերադառնալու մասին կը մտածենք: Քեսապն ու շրջակայ գիւղերը մեր պատմական հողերն են: Երբ հարց կու տաք նոյնիսկ ամենափոքրին, թէ ո՞ւր կ՚ուզէ երթալ, օրինակ՝ Լիբանա՞ն, թէ Քեսապ, պատասխանը աներկբայօրէն կ՚ըլլայ Քեսապ:
Մենք հողին կապուած ժողովուրդ ենք: Մենք հոս հազարամեակներու պատմութիւն ունինք: Ինչպէ՞ս կրնանք լքել մեր պատմութիւնը եւ ո՞ւր կրնանք երթալ: Հեռանալ դէպի անորոշութի՞ւն: Քեսապը մեզի համար բարոյական իմաստ ունի: Քեսապը մեր փոքրիկ Հայաստանն է” կը վկայէ Կարօ Մանճիկեան:
«Նոր Յառաջ»