«Արի տուն-2015»ի Մասնակից. Երբ այցելեցի Ծիծեռնակաբերդ, յուզումս չէի կրնար զսպել

 ՀՀ սփիւռքի  նախարարութեան սփիւռքի երիտասարդներու  հայրենաճանաչութեան    «Արի տուն»  ծրագիրի  2-րդ փուլի մասնակից  վրացաբնակ Արմինէ Քոսեանն է:

 Արմինէն  մեզի հետ խօսեցաւ իր երազանքներուն, ինչպէս նաեւ պատմեց «Արի տուն» ծրագիրի իր  տպաւորութիւններուն մասին:

 -Արմինէ՛,  կը պատմե՞ս քու մասիդ:

-14 տարեկան, կ’ապրիմ Վրաստանի Ախալքալաք քաղաքին մէջ: Կը յաճախեմ տեղի հայկական` Կուլիկանի անուան հանրային դպրոցը:  Մարզաձեւերէն շատ կը սիրեմ լողը: Այդ պատճառով ալ լողի դասընթացներու կ’երթամ:

Մեր դպրոցին մէջ հայ ժողովուրդի պատմութիւն առարկան չեն դասաւանդեր, ուստի որոշեցի այդ բացը լրացնելու համար համապատասխան խմբակ երթալ: Օրը Ախալքալաքի մէջ  կը փորձեմ հետաքրքիր դարձնել. ընկերներուս հետ կը շրջինք քաղաքով, կը զրուցենք տարբեր թեմաներու շուրջ:

-Իսկ ինչպէ՞ս որոշեցիր մասնակցիլ «Արի տուն» ծրագիրին:

-Միշտ լսած եմ այս ծրագիրին մասին: Շրջապատէս տարբեր երեխաներ  եկած են մասնակցելու եւ շատ գոհ  մնացած են: Երազանքս  Ծիծեռնակաբերդի  յուշահամալիրը տեսնելն էր: Կարելի է ըսել` հէնց ատիկա էր պատճառը, որ ցանկացայ «Արի տուն»  ծրագիրին մասնակցիլ: Երբ արդէն այցելեցի Ծիծեռնակաբերդ, յուզումս չէի կրնար զսպել: Միեւնոյն ժամանակ կը գիտակցէի, որ երազանքս ի վերջոյ կատարուեցաւ: Չէի եղած նաեւ Սարդարապատ, այդ բացն ալ լրացուցի, որուն համար շնորհակալ եմ ՀՀ սփիւռքի նախարարութեան:

  Ուրախ եմ, որ նոր ընկերներ ձեռք բերի, բոլորն ալ լաւ ու բարի են: Իրար հետ ծրագիրի աւարտէն յետոյ կապը պիտի պահպանենք եւ դեռ աւելի ամրապնդենք:

– Ամէնէն շատ ի՞ նչ սիրեցիր Հայաստանի մէջ:

– Ինծի միշտ կը հետաքրքրէր Հայաստան գալը, կը փորձեմ ամէն հնարաւոր առիթի պարագային գալ Հայրենիք:             Ամէնէն շատ կը սիրեմ Հանրապետութեան հրապարակը: Հայաստանի մէջ գտնուելու օրերուս պարտադիր կ’այցելեմ հրապարակ, կը հիանամ շատրուաններով: Շատ կը սիրեմ հայ ժողովուրդը: Յատկապէս այն հանգամանքը   գրաւած է ինծի, որ հայերը որեւէ հարցով պատրաստակամ են իրար օգնելու  :

-Արմինէ՛,  որո՞նք են ապագայի հանդէպ երազանքներդ:

– Երազանքս է տեղափոխուիլ Հայաստան եւ ուսումս այստեղ շարունակել: Ի դէպ, կը ցանկամ զինուորական դառնալ, որպէսզի պաշտպանեմ Հայրենիքս: Եղբայրս նոյնպէս Հայաստանի մէջ զինուորական կրթութիւն կը ստանայ:

-Կը պատմես` Ձեր համայնքէն ներս Հայոց ցեղասպանութեան 100-րդ տարելիցին նուիրուած ի՞նչ ձեռնարկներ տեղի ունեցան:

-Նախ ամբողջ համայնքով ջահերով երթ կազմակերպեցինք, ապա դպրոցին մէջ անմեղ նահատակներու ոգեկոչման ձեռնարկներ կազմակերպուեցաւ: Ի հարկէ, այս ամէնով չի սահամանփակուիր ձեռնարկներու իրականացումը. ամբողջ տարուան ընթացքին պիտի ըլլան տարբեր ձեռնարկներ եւ այլն:

 Կը ցանկամ, որ Թուրքիան ճանչնայ Հայոց ցեղասպանութեան փաստը, որպէսզի մեր պապենական հողերը մեզի վերադարձուին:

Շատ կ’ուզեմ, որ հայ ժողովուրդը ապրի խաղաղ պայամններու մէջ, երբեք պատերազմ չտեսնէ եւ դառնայ հզօր երկիր:

Զրուցեց Գէորգ Չիչեան

Scroll Up